برآورد میزان شیوع دیابت وبررسی علل آن در ایران
نمونه گیری در سه استان تهران,زنجان,کرمانشاه انجام شده است ودر سه مرحله توسط بهورزان,ارزیابهاوتیم تخصصی پزشکان به ترتیب بر حسب ۷۵،۱۵۸۲،۴۶۷۴ نمونه انجام شده است. متغیرهای مورد بررسی,قد,وزن,فشارخون,سابقه ابتلا به دیابت در خانواده وثبت مشخصه های ظاهری افراد دیابتی مانند(پرخوری,پرنوشی,..)بوده است.
هدف دیگر طرح این بوده که آیا با داشتن مشخصه هایی مانند این متغیرها از هر فردی
می توان نظر داد که شخص در معرض ابتلا به دیابت قرار دارد یا نه ؟
سئولات مطرح شده در این طرح:
۱-شیوع دیابت در این استانهای نمونه چقدر است؟
۲-آیا می توان از روی این میزان, نسبت شیوع دیابت در کل کشوررا تخمین زد؟
۳-آیا شیوع بیماری در استانهای تهران,زنجان,کرمانشاه یکسان است؟(روشهای آماری)
۴-آیا اندازه گیریهای بهورزان و ارزیابها با پزشکان یکسان است؟(روشهای آماری)
۵-آیا بین متغیرهای اندازه گیری شده ازافراد نمونه رابطه ای وجود دارد؟(رگرسیون و روشهای آماری وروشهای چند متغیره)
۶-آیا تعداد نمونه انتخابی کافی است ویا روش انتخاب آنها درست بوده؟